Ποιο είναι το ιδανικό μέρος για αερόβιο;
Πρώτον, διότι η πυκνότητα του αέρα είναι η μέγιστη και ως εκ τούτου η περιεκτικότητα σε οξυγόνο-συνεπώς οι καύσεις είναι μεγαλύτερες. Δεύτερον, διότι το αερόβιο τρέξιμο στην άμμο προσφέρει εξαιρετική αντίσταση και οι κνήμες γυμνάζονται θαυμάσια (τόσο ο γαστροκνήμιος, όσο και ο υποκνημίδιος). Τρίτον, διότι η θαλάσσια αύρα έχει ιώδιο, κάτι που δραστηριοποιεί το μεταβολισμό του θυρεοειδή αδένα. Ακόμη και αερόβιο να μην κάνεις, είναι πολύ ευεργετικό να κάνεις δυναμικό βάδισμα με τις κνήμες βυθισμένες στο νερό, μέχρι τα γόνατα. Αυτό επιβαρύνει τους τετρακέφαλους και είναι έμμεση άσκηση αντιστάσεων, σε συνδυασμό με αεροβική δραστηριότητα. Στην αεροβική άσκηση το ποσό παραγωγής ενέργειας είναι μικρότερο από εκείνο της αναερόβιας, λόγω του ελαττωμένου VO2 max,συνεπώς υπάρχει περισσότερος χρόνος για τη μεταφορά οξυγόνου στους πνεύμονες και από εκεί στους ιστούς.
Αυτός είναι και ο λόγος που η αεροβική δραστηριότητα είναι μακράν αποδοτικότερη της αναερόβιας. Στην αεροβική το κύριο καύσιμο είναι το μυϊκό γλυκογόνο, αλλά και το υποδόριο λίπος σε δευτερεύον βαθμό. Αυτός είναι και ο λόγος που διαρκεί περισσότερο χρονικό διάστημα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως το λίπος αποδίδει ενέργεια πολύ βραδύτερα από τους υδατάνθρακες.
Βιβλιογραφία
Τουλιάτος, Γ. (2015) «Επιστημονική Προσέγγιση και Ιατρική Πρόληψη στη μυϊκή ανάπτυξη». Αθήνα. Εκδόσεις Αστάρτη.
